تأثیر طراحی پایان بهار پیچ خوردگی فولاد ضد زنگ بر عملکرد آن چیست؟

بهار پیچ خوردگی فولاد ضد زنگ یک عنصر مکانیکی مهم است. اصل کار آن استفاده از جابجایی زاویه ای در اطراف محور بهار برای ایجاد تغییر شکل الاستیک است ، در نتیجه انرژی را ذخیره می کند و هنگام بارگیری آن برای دستیابی به توابع مانند تنظیم مجدد ، رانندگی یا نگه داشتن آن را آزاد می کند. در این فرایند ، انتقال گشتاور کاملاً به اثر اتصال بین ساختار انتهای بهار و مؤلفه خارجی بستگی دارد. اگر طراحی پایان نادرست باشد ، مانند خطای اندازه بسیار بزرگ ساختار اتصال ، شکل ناسازگار ، سطح تماس کافی یا روش موقعیت یابی ناپایدار ، نیروی پیچشی به طور مؤثر منتقل نمی شود ، که منجر به شکست عملکردی یا عملکرد بهار ناپایدار خواهد شد. بنابراین ، اطمینان از تناسب محکم شکل انتهایی با مونتاژ ، با بستن خوب و هدایت زاویه ، کلید اصلی جلوگیری از عملکرد بهار به دلیل کشویی ، تغییر شکل یا جابجایی است.

هندسه پایان یکی از عوامل اصلی مؤثر بر عملکرد چشمه های پیچ خوردگی از جنس استنلس استیل است. سازه های انتهایی مشترک شامل نوع بازوی مستقیم ، نوع بازوی خم ، انتهای قلاب ، نوع ورق مسطح ، نوع مربع و نوع سفارشی است. ساختارهای مختلف ویژگی های اتصال منحصر به فرد خود و روش های انتقال گشتاور را در سناریوهای مختلف کاربردی نشان می دهند. ساختار بازوی مستقیم برای محیط هایی با محدودیت فضای کوچک و نقاط ثابت و روشن مناسب است ، زیرا دارای جهت انتقال نیروی روشن ، دقت پردازش زیاد و موقعیت و مونتاژ نسبتاً مناسب است. در حالی که ساختار بازوی خم شده برای سیستمهایی که نیاز به دور زدن سایر سازه ها یا انجام ارتباط چند محووی دارند ، مناسب است و از ساختاری مناسب و قابلیت انتقال گشتاور برخوردار است. طراحی پایان قلاب شکل مونتاژ و جداسازی سریع را تسهیل می کند و برای مکانیسم های بارگذاری نور و سناریوهای جایگزینی سریع مناسب است ، اما ممکن است هنگام انتقال گشتاور زیاد ، با مشکل قدرت ساختاری کافی روبرو شود. انتهای مربع یا انتهای خاص سفارشی اغلب در تجهیزات ویژه مورد استفاده قرار می گیرد که می تواند به کنترل دقیق تر زاویه و اتصال گشتاور برای پاسخگویی به نیازهای ویژه مسیرهای پیچیده نیرو برسد. بنابراین ، در فرآیند طراحی ساختاری ، شرایط واقعی نیرو ، شرایط مونتاژ ، طرح مکانی و امکان سنجی تولید باید به طور جامع در نظر گرفته شود تا مناسب ترین فرم انتهایی را انتخاب کند.

علاوه بر این ، طراحی زاویه پایان یکی دیگر از عوامل اصلی برای اطمینان از تطبیق عملکرد و نصب بهار است. زاویه های دو بازوی انتهایی بهار پیچ خوردگی از جنس استنلس استیل به طور مستقیم زاویه پیش بارگذاری آن و دامنه زاویه کار را در حالت نصب شده تعیین می کنند. اگر زاویه انتهایی بسیار کوچک طراحی شود ، پیش بارگذاری کافی نیست ، و بهار نمی تواند گشتاور اولیه کافی را در حالت مونتاژ فراهم کند ، که این امر بر پاسخ راه اندازی عملکرد سیستم تأثیر می گذارد. اگر زاویه خیلی بزرگ طراحی شود ، به دلیل تغییر شکل بیش از حد در طی فرآیند مونتاژ ، بهار ممکن است وارد منطقه پلاستیکی شود و در نتیجه تغییر شکل دائمی یا آسیب استرس ایجاد شود و از این طریق عمر سرویس را کوتاه کند. بنابراین ، طراحی زاویه پایان باید به طور دقیق محاسبه و در ترکیب با موقعیت اولیه و زاویه کار حداکثر سیستم برای اطمینان از قابلیت اطمینان ساختار و تأمین خروجی گشتاور مورد نیاز بررسی و بررسی شود.

روش اتصال پایان به طور مستقیم بر پایداری مونتاژ و یکنواختی توزیع بار بهار تأثیر می گذارد و از این طریق بر عمر خستگی و قابلیت اطمینان آن تأثیر می گذارد. در برنامه های با فرکانس بالا یا با بار بالا ، اگر ساختار پایان به طور منطقی طراحی نشده باشد ، ممکن است غلظت استرس یا میکرو اصطکاک در نقطه اتصال رخ دهد. این پدیده ها اغلب به نقطه شروع ترک های خستگی تبدیل می شوند ، که به طور جدی بر زندگی چرخه بهار تأثیر می گذارد. با کنترل منطقی شعاع انحنای ، طول بخش انتقال و دقت پردازش انتهای و بهینه سازی سطح تماس و زاویه تماس با قطعات اتصال ، می توان اوج استرس موضعی را به طور مؤثر کاهش داد و یکپارچگی ساختاری و مقاومت در برابر خستگی بهار تحت بارگذاری چرخه ای می تواند بهبود یابد. علاوه بر این ، بخش انتقال اتصال بین انتهای و بدنه اصلی بهار باید از گوشه های تیز یا تغییرات ناگهانی جلوگیری کند. توصیه می شود برای جلوگیری از خطر شکستگی در منطقه غلظت استرس ، یک طرح انتقال صاف یا پراکندگی استرس را اتخاذ کنید .